เศรษฐกิจจีน
สีไม่ต้องตำหนิสำหรับปัญหาเชิงโครงสร้างที่ลึกที่สุดของเศรษฐกิจจีน อย่างไรก็ตาม เขาต้องรับผิดชอบต่อความล้มเหลวของรัฐบาลในการจัดการกับพวกเขา ในปี 1978 เติ้ง เสี่ยวผิงได้ริเริ่มการปฏิรูปเศรษฐกิจครั้งใหญ่หลังสิ้นสุดการปฏิวัติวัฒนธรรม เติ้งมีความโดดเด่นจากผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์จีน (CCP) คนก่อนๆ โดยเฉพาะเหมา เจ๋อตง โดยมีแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจที่เปิดกว้างและจริงจัง เขารื้อฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างจีนกับสหรัฐฯ โดยสังเกตในปี 1979 ว่า “ทุกประเทศที่ส่งเสริมความสัมพันธ์อันดีกับสหรัฐฯ ร่ำรวยขึ้น” เมื่อเศรษฐกิจของจีนถดถอยหลังจากการปราบปรามของรัฐบาลต่อการประท้วงที่จัตุรัสเทียนอันเหมินในปี 1989 เขาก็มุ่งหน้าไปสู่ภาวะถดถอยโดยย้ำอย่างชัดเจนถึงความมุ่งมั่นของพรรคต่อการปฏิรูปเศรษฐกิจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการเยือนจีนตอนใต้ของผู้มีอิทธิพลในปี 1992 ประการที่สอง เปิดกว้างและเปิดกว้างต่อโลกภายนอก การค้าระหว่างประเทศ การลงทุนจากต่างประเทศ การแลกเปลี่ยนผู้คนและความคิด มาตรฐานและแนวปฏิบัติระหว่างประเทศที่ดีที่สุด มีประโยชน์ต่อการพัฒนาของจีนอย่างมากและยังคงมีความสำคัญ เศรษฐกิจของจีนเติบโตแบบ Yoyo ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยมีการเติบโตตั้งแต่ 2.2% ในปี 2020 เป็น 8.4% ในปี 2021 และ 3% ในปีที่แล้ว การจำกัดการเดินทางและกิจกรรมอื่นๆ ที่เข้มงวดในช่วงที่เกิดโรคระบาดส่งผลกระทบต่อการผลิตและการขนส่ง การสูญเสียตำแหน่งงานเนื่องจากการหยุดชะงักและการปราบปรามในภาคเทคโนโลยี บวกกับภาวะตกต่ำของอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ ทำให้ชาวจีนจำนวนมากต้องเข้มงวดในกระเป๋าสตางค์ จากมุมมองของผู้วางแผน การลดลงอย่างต่อเนื่องหลังจากปี 1954 ในปริมาณที่แน่นอนของธัญพืชที่พวกเขาสามารถสกัดได้จากชนบท ไม่ว่าจะในรูปแบบของภาษีในรูปแบบหรือการขายภาคบังคับในราคาคงที่